Ոչ ոք մտադիր չէ մատը ճիշտ վերքին դնելով՝ իրերն իրենց անուններով կոչել

Հրապարակի զրուցակիցն է Հիմնադիր խորհրդարանի գաղափարակից, Ժիրայր Սեֆիլյանի եղբայր, հասարակական գործիչ Թորոս Սեֆիլյանը: Նյութի աղբյուրը ` hraparak.am

– Պարոն Սեֆիլյան, Դուք կամ «Հիմնադիր խորհրդարանն» արդեն քանի տարիներ է «գոչում եք», որ ներկայիս իշխանությունները մեղմ ասած ցանկալի չեն ժողովրդի համար, ընտրությունների արդյունքներից հետո շարունակո՞ւմ եք այդ մտքին մնալ։

Այո՝, ի հարկէ՝, և որ՞ն է պատճառը, որպէսզի մտափոխուինք:

Հայաստանը ընտրեց Խորհրդարան, պատկերացուցէք՝ այս համակարգի օրոք:

Երբ՝ ՀՀ-ն քաղաքացիներու աղքատութիւնը, վախը եւ խարդախութիւնը վերարտադրեց ժամանակաւոր նոյն իշխանութիւնները,  «ՆՈՐԻՑ ՆՈՅՆ ԴԵՄՔԵՐԸ, ՆՈՐԻՑ ՆՈՅՆ ԿՈՃԱԿ ՍԵՂՄՈՂՆԵՐԸ»:

Որքան տարիները կ’անցնին ու ես շատ աւելի կը համոզուիմ եւ կը հաւատամ, որ ընդհանրապէս եւ մասնաւորապէս այս՝ հանգրուանին այս համակարգի ներկայութեամբ որեւէ կուսակցութիւն հնարաւորութիւն չունի ընտրութիւններով բան փոխելու, նոյնիսկ իշխանութեան բոլոր մասնակից անդամները իրենք ալ շատ լաւ գիտեն, որ ուղղակի պատուհասներ են հայ ժողովուրդի գլխին, բայց անքան մխրճուած են կեղտի մէջ, որ այդ կեղտէն դուրս գալը պարզապէս այլեւս հնարաւոր չէ:

Շատ շատերու Ո՛չ անկեղծ ու ազնիւ լինել՝ը բարդացուց ընդդիմութեան գործընթաց՝ը:

Եթէ պիտի շարունակենք կորցնել մեր ազգային արժանապատուութիւն՝ը, եւ շարունակենք վախենալ ու ենթարկուիլ ՀՀ-ն համակարգի բռնապետական կեղտոտ խաղի կանոններուն, այդ ժամանակ է՛, որ մենք կը շրջենք հայ ժողովուրդի պատմութեան վերջին էջ՝ը: Ի վերջոյ՝ ժողովուրդի մտածելափոխութիւնն է՛, որ պիտի բերէ համակարգափոխութիւն:

– Փաստացի, մեր ժողովրդի մեծամասնությունը նախընտրել է իր ձայնը տալ Հանրապետական կուսակցությանը, դա խոսում է վատ ընդդիմությա՞ն, թե լավ իշխանությունների մասին։

Ի հարկէ՝ վատ ամբողջ հայութեան:

Բայց ուղղակի զարմացած եմ, որ ձեզ չի հետաքրքրեր այս ընտրութիւններուն արդիւնքներու կապակցութեամբ իմ կարծիքը: Երբ՝ «Փողի» ուժի տակ կայացած ընտրութիւնները ինչպ՞էս կարելի է ընդունիլ եւ համարել օրինական եւ բարեբեր:

Ամենագլխաւոր հիմնական եւ անհրաժեշտ երկու հանգամանքներ՝ը բացակայ են այսօր մեր հայկական կեանքէն ներս: Արաջինը ազգային գիտակցութիւնը եւ երկրորդը ազգային արժանապատուութինը:

«Բոլորը խօսում են՝ թէ այս ին՞չ վիճակի ենք հասել Հիասթափուած ապրում ենք ԲՈՄԺԻ նման» անկազմակերպ ու ստրկացած, եւ զուգահեռ տարեկան մօտաւոր հիսուն հազար արտագաղթ: Բայց ո՛չ ոք մտադիր չէ՛ մատը ճիշտ վէրքին դնելով, իրերը իրենց անուններով կոչելով հանդէս գալ: Քաղաքական շատ մը գործիչներ «հանունը» ոտնակոխելով եւ ժամանակը սպաննելով ուղղակի դիակ՛ դարցան: Վնաս հասցնելով ազգային ազատագրական պայքարի գործընթացին:

Բայց չեն ըսեր մեզ հրամցուած անկախութենէն ի վեր քսան հինգ տարիներ շարունակ, թէ ին՞չ կրթութիւն ստացաւ մեր ժողովուրդը, եւ ո՞ր համակարգէն:

Այն ու ամենայնիւ՝ ընդդիմադիր միակ ուժ՝ը, ՀՀԿ-ի եւ ընդհանրապէս այս համակարգի դէմ մնաց դարձեալ հայ Ժողովուրդ՝ը:

Դարձեալ մնալով նոյն կածիքին՝, որ մեր երկիրը զավթած ու ժողովրդի իշխանութիւնը իւրացրած վարչախմբի նկատմամբ եւ այս պահին դրա դէմ դուրս գալու միակ տարբերակն ընդվզումն է՛ եւ ո՛չ թէ հեքիաթային ընտրութիւնները: երբ երբեք չենք ունեցեր ժողովրդավարութեան ձեւաւորուած մշակոյթ։

Հիանալի, խոհեմ, ազնիւ եւ գրագետ հայորդիներ կան ապրէն՝, իրենց նմաններով է՛, որ մեր ազգի բարոյականութիւնը առողջանալու է՛ եւ թոթափելու ենք ստրուկի՝ գետին հասած հոգեբանութիւնը…

– Ի դեպ, շատերն իրենց ձայնը տվել են ՀՀԿ-ին, հույսեր կապելով ներկայիս վարչապետ Կարեն կարապետյանի հետ, ի՞նչ կարծիք ունեք նրա մասին։

Նախ եւ առաջ ես որեւէ խնդիր չունիմ Կարեն Կարապետեանի հետ եւ ո՝չ ալ յոյսեր կը կապեմ իր հետ: Բայց՝ Կարեն Կարապետեանը ունի շատ մը խնդիրներ այն պահէն սկսեալ, երբ ինք ընդունեց Սերժ Սարգսյանի ”հրաւէրը”, անշուշտ՝, որ նախ  եթէ հրաւէր էր…:

Կապրինք ու կը տեսնենք գալիք վեց ամիսներու ընդացքին, թէ ինչպէս է մերկանլու այս նոյն վերընտրուած իշխանութիւնները: Շատ պարզ տրամաբանութիւն, երբ երկրի մէջ փող չիկայ, իսկ պետական պարտքը կը շարունակուի կուտակուիլ ինչպէս երթը դէպի օտար բնակութիւն «արտագաղթը»: Երբ երկրի ղեկաարութիւնը ազնիւ չէ՛ եւ քաղաքական կամք չիկայ, այդ դէպքում Կարեն Կարապետեան չէ ով կ’ուզէ թող գայ եւ չի՛ կրնար այս իրավիճակը փոխել կամ այս փոսէն երկիրը դուրս բերել:

Բանտերէն ներս քաղբանտարկեալներով երկիր մը չի՛ կրնար զարգանալ, Ժիրայր Սէֆիլեանի պէս նուիրեալ հերոսին պատանդ վերցնելով, մեկուսացնելով երկիր մը չի՛ կրնար զարգանալ:

Երկիր՝, որ բնակչութեամբ հազիւ Չինական գիւղի չափ է՛ եւ չենք կրնար զարգացնել՞: Մեր երկիրը կը զարգանայ՝ ու շատ լաւ եւ արագ կը զարգանայ ու կաճի, երբ առաջին հերթին կը դադրի երկրի կողոպուտը, քաղաքական հալածանքները ու փայ մտնելները եւ երբ կ’սկսի վստահութիւն ներշնջելով բազմակողմանի՝ ներդրումները եւ ո՛չ միայն հիւսիս արեւելեան ներդրումները:

– Պարոն Սեֆիլյան, հետևո՞ւմ եք «Սասնա ծռերի» անդամների դատավարությանը, ինչպե՞ս եք գնահատում իրավական ոլորտում «պայքարը»։

Այո՝ կը հետեւիմ եւ տեղեակ եմ, թէ ընդհանրապէս ինչ խայտարակութիւններ տեղի կ’ունենան այնտեղ: Պարզապէս այնտեղ արդարադատութիւն չիկայ՛:

Ուղղակի՝ ատելութեամբ լեցուած են նուիրեալ տղաներու նկատմամբ եւ օրինակը փաստ էր եւ ապացուցեցին «հաց բերող» ազնիւ հայորդի Արթուրի կապակցութեամբ: «Հաց բերող» Արթուրի տեսակը մասնաւորապէս՝ իր անձը, թէ՝ սպաննելու եւ թէ՝ զինք հասկանալու համար այդ պահին եւ ընդմիշտ կարծես պարտադիր էր հայ ըլլալը:

– Ինչո՞ւ Ձեզ չենք տեսնում Հայաստանում, նախկինում գալիս էիք, մասնակցում Ձեր եղբոր հիմնած շարժման հավաքներին։ Ծրագրեր չունե՞ք Հայաստան գալու։

Այն ինչ կատարուեցաւ վերջի ժամանակաշրջանին, ես առաջարկած էի որպէս միջնորդ՝ հանդիսանալ  եւ իմ գործը կատարել, բայց երբ մերժեցին՝, այդ դէպքում իմ ներկայութիւնը որոշ չափով անիմաստ էր ու շատ աւելի իմաստ ուներ եւ կարեւոր էր իմ դուրս գտնուիլը եւ այլ աշխատանքներ տանիլը:

Ես անպայման գալու եմ՝, Պարզապէս այս պահին երկու շատ կարեւոր ծրագիրներ կան, որ կը պատրաստեմ, մէկը՝ մեր երկրի տնտեսական աջակցութեան եւ աշխատատեղեր ապահովելու հետ կապ ունի, իսկ երկրորդ՝ը Հայաստան-Սփիւռք հարաբերութիւններու հետ կապուած կարգ մը աշխատանքներ:

Բայց եւ այնպէս, Ես անպայման գալու եմ՝ իմ երկիր:

– Համամիտ ե՞ք այն մտքի հետ, որ և քաղաքական դաշտում, և հասարակական դաշտում կարծես պայքարի բոլոր օջախները մարած լինեն մեր երկրում։

Այս պահին երեւոյթը այդպիսին է, բայց իրականութիւնը այդպիսին չէ՛ եւ մեր կեանքէն ներս անակնկալները միշտ շատ-շատ են ու կան՝:

Ո՛չ ոք չի կարող մեզ ստիպել, որ ապրենք այս կեղեքիչ ու խարդախ համակարգի ներգոյ:

Մէկ Հարց՝ ալ ես տամ, ի վերջոյ ամբողջ հայութեան ուզածը ին՞չ է.

1-Աւանդականութիւն՞, թէ՝ ինքնագիտակցութիւն.

2-Արժանապատուութիւն՞, թէ՝ անձնասիրութիւն.

3-Ծայրայեղութիւն՞, թէ՝ տրամաբանութիւն.

4-Հզօր երկիր ու հայավարի ապրելաձեւ՞, թէ՝ ստրուկի կարգավիճակ.

Որովհետեւ՝…, Մենք այն ժողովուրդն ենք, որ ներկան ու ապագան չտեսնելով եւ չկարեւորելով, միշտ ներկային՝ կը հպարտանանք անցեալով եւ մասնաւորապէս մեր նախնիներու խօսքերով:

Մենք այն ժողովուրդն ենք, որ կը սիրենք մեր ազգային խնդիրները քօղարկել ու թաքցնել միշտ վեհ գաղափարներու տակ: Հետեւաբար՝ եր՞բ ենք նկատելու, անդրադառնալու եւ ի վերջոյ արթննալու, այստեղ շատ մէծ հարցական նշան կայ՛:

Կրկին անգամ կ’ըսեմ, Ի վերջոյ՝ ժողովուրդի մտածելափոխութիւնն է՛, որ պիտի բերէ համակարգափոխութիւն:

Անցեալի եւ ներկայի դասերն ու ժամանակն է՛, մեր կեանքի հոյակապ ուսուցիչ՝ը, առաջնորդ՝ը եւ փրկիչ՝ը:

Դարձեալ յիշեցնելով, որ պէտք է՛ Իրերը կոչել իրենց անուններով, «ԱՊԱԳԱՂՈՒԹԱՑՈՒՄ» եւ վերջ՛:

Աղբյուր՝ http://hraparak.am/?p=143653&l=am/ochvoq+mtadir+che+maty+chisht+verqin+dnelov%D5%9D+irern+irenc+anunerov+kochel+